Menu Sluit

Bij dakloos denk je al vlug aan iemand die volledig de weg kwijt is geraakt, zoals de alcoholist op dat bankje in het park. Iemand met ernstige problemen. Maar Samen Thuis is niet bedoeld voor deze mensen en daar toetst Kwintes op.

Het gaat bij Samen Thuis om mensen zoals jij en ik. Alleen hebben ze pech gehad en lukt het door de woningnood niet om op korte termijn een eigen, betaalbare woning te vinden. De gemene deler is dat ze hun leven aardig op de rit hadden, maar door omstandigheden hun thuis zijn kwijtgeraakt. Bijvoorbeeld door een relatiebreuk of ruzie met ouders. Of omdat ze zonder werk kwamen te zitten en de kosten van de woning niet (tijdig) konden betalen.

Voorbeelden van profielen van de gasten

  1. Arie is buschauffeur en een gescheiden vader van twee kinderen. Zijn ex-partner is met de kinderen in de oude huurwoning gebleven. Hij is niet van de ene op de andere dag vertrokken – hij heeft nog een tijdje met de moeder van z’n kinderen samengewoond. Hij hoopte dat er snel een andere woonplek voor hem beschikbaar zou komen. Toen dat helaas niet het geval was en de onderlinge sfeer er niet beter van werd is Arie toch maar vertrokken. Hij kon gelukkig terecht bij een goede vriend. Maar toen deze vriend overleed, had hij geen onderdak meer.
  1. Diederik woonde in een koopappartement. Door een reorganisatie raakte hij zijn baan kwijt en daarna ook zijn woning. Die moest hij met een restschuld verkopen omdat hij niet genoeg inkomsten meer had om de woonlasten op te brengen. Hij heeft ondertussen een andere baan, zodat hij de restschuld van zijn woning geleidelijk kan aflossen. Zijn inkomen is te hoog voor een sociale huurwoning  en – na aftrek van aflossing van de hypotheekschuld –  nu te laag voor een woning in de vrije sector. Hij woont nu in een caravan op een camping, maar dat mag niet voor een langere aaneengesloten periode.
  2. Na een lange tijd als huisschilder te hebben gewerkt, werd Karel ernstig ziek en belandde in het ziekenhuis. Toen duidelijk werd dat hij door de ziekte niet meer kon werken en zijn leven lang mantelzorg nodig zou hebben, was hij thuis niet meer welkom. Zijn thuis was namelijk de woning van zijn toenmalige vriendin, die een toekomst als mantelzorger niet zag zitten. Van de een op de andere dag was hij dakloos. Hij kon wel terecht bij bij zijn dochter en haar gezin. Snel werd hem duidelijk dat hij niet bij haar kon intrekken – de woning was simpelweg te klein. Karel overnachtte daarom in zijn auto. Dat hield hij een paar dagen vol. Met hartproblemen kwam hij opnieuw in het ziekenhuis terecht en daarna verbleef hij in een revalidatiecentrum. Nadat hij was gerevalideerd, was hij terug bij af.
  3. Carolien kende een gelukkige jeugd. Totdat haar moeder overleed toen ze ongeveer 17 jaar was. Een jaar later hertrouwde haar vader. Op 21-jarige leeftijd werd Carolien . uit huis gezet omdat het tussen Carolien . en haar stiefmoeder niet goed boterde. Ze zat nog op school en had een bijbaantje als pizzakoerier. Ze kon terecht bij haar beste vriendin en de broer van haar moeder. Omdat er geen kamer over is, slaapt ze daar op de bank. Ze pendelt heen en weer in de hoop op een eigen vaste plek. Al was het maar een eigen kamer.

 

(namen zijn gefingeerd)

We gaan Rico missen

Ria en haar man verhuren een kamer aan Rico: “Hij is te lief voor deze wereld, maar dat weet je niet van tevoren. De afspraak was dat ieder zijn eigen leven zou leiden, en we alleen de keuken, toilet en badkamer zouden delen. Maar we zijn bevriend geraakt. Binnenkort kan hij naar zijn eigen plekje, de tijd hier gaf hem rust en ruimte om écht op zoek te gaan. We zijn blij voor hem, maar gaan hem ook missen.”

Ik woon hier alleen en dit huis is groot genoeg

Marian heeft altijd graag al mensen willen helpen. “Ik ben zelf een kwetsbaar mens, ik heb mijn geschiedenis. Ik heb zelf ook vaak genoeg dingen moeten omgooien in mijn leven. Het is niet zo dat mijn huisgenoot en ik de hele dag samen in de huiskamer zitten. Hij gaat zijn eigen gang en dat is ook mijn bedoeling.

Ik vind het gezellig om thuis aanspraak te hebben

“Ik woon al 41 jaar in dit huis. Eerst met mijn partner, daarna alleen. Jara en ik waren kennissen voordat hij bij mij introk en zat in nood. Nu huurt hij een kamer bij mij. Jara is een ontzettend rustige man, geeft geen feestjes en drinkt geen alcohol. Ik vind het gezellig om thuis aanspraak te hebben. We praten over van alles, zoals politiek of fotografie. Ook is het financieel handig.

 

(namen gefingeerd, ontleend aan Onder de pannen en ander soortgelijke projecten)